Licht en duisternis zijn thema’s waar je vaker mee werkt, toch?  

Klopt. Dit zie je in meer van mijn series terugkomen. Een baken van licht die op het model valt, contrasterend met soms wat somberheid in de blik. Maar altijd zie je de kracht van de persoon om weer uit die duisternis te komen. Ik heb jarenlang gewerkt als therapeut en ben dus ook veel bezig geweest met problematiek zoals depressies en eenzaamheid.

Je serie ‘Looking for Paradise’ klinkt allesbehalve donker. Wat was jouw inspiratie voor deze schilderijen?  

Eén van de schilderijen uit de serie had ik al gemaakt vóór corona. Met het idee dat iedereen op zijn eigen manier op zoek is naar het ultieme paradijs. Toen het virus ook over Nederland trok, raakte dat me enorm. Ik voelde me soms eenzaam en wist niet goed hoe ik met de nieuwe situatie moest omgaan. Op een gegeven moment schilderde ik 7 dagen in de week en raakte steeds meer geïnspireerd. Het tweede schilderij uit de serie is de man die de beer omhelst in het bos. De beer symboliseert voor mij de dreiging van het virus. Door de beer te omhelzen, omhelsde ik corona en is het uiteindelijk weer goed gekomen. Het heldere licht door de bomen zegt ook: er is altijd een oplossing.

Op de andere werken uit ‘Looking for Paradise’ zien we weer heel andere landschappen. Hoe ziet jouw eigen paradijs eruit? 

Ik had vroeger zelf veel behoefte om naar dit soort landschappen af te reizen. Op zoek naar een Wow gevoel wat je krijgt als je boven op een berg staat. Groots en meeslepend. Echt op zoek naar het paradijs. Ik merk om mij heen – in de gay community – dat vooral de generaties na mij veel bezig zijn met hun zoektocht naar het ultieme paradijs. Ik heb dat nu zelf minder en vind mijn paradijs nu ook in mooie wandelingen en fietstochten binnen Nederland. De landschappen die ik hier heb gecreëerd zijn voor mij herinneringen naar een andere tijd.

Welk gevoel hoop je met dit werk bij mensen achter te laten? 

Ik ben een intuïtieve kunstenaar. Ik heb niet van tevoren een idee bij het schilderij wat ik precies ga maken. Wel een plan. Vaak is een foto van een wel of niet homoseksuele man het uitgangspunt en zoek ik daar een bepaald landschap of sfeer bij. Tijdens het schilderen ga ik mijn gevoel achterna. Ik houd niet van realistische kunst, maar meer van geabstraheerde elementen. Hierdoor zijn al mijn schilderijen altijd open ter interpretatie en zo ziet iedereen weer andere dingen in mijn werk.

Op basis waarvan kies je de mannen die je wilt schilderen? 

Ik schilder meestal homomannen die ik tegenkom op Instagram, datingsites en in films. Dan maak ik er een foto van en bewerk ik de kleuren voordat ik ga schilderen. Wat me opvalt is dat tegenwoordig veel homomannen de typische mannelijkheid in zichzelf naar voren willen halen. Ze staan urenlang in de sportschool en zijn met die gespierde lijven echte macho’s. Ik vind het juist mooi om te zien als mannen zowel hun macho als hun zachte kant durven te laten zien en deze omarmen. Dit laat ik in mijn kunst voornamelijk terugkomen door de kleuren of door een verzachte en open blik.

En waarom schilder je eigenlijk specifiek mannen? 

Ik heb vele jaren modelgetekend waaronder vrouwen, maar op een of andere manier lukt me dit minder goed dan wanneer ik mannen schilder. Als ik iemand beter ken, lukt het me wel om die vrouw goed op het doek te zetten. Homomannen en man-zijn staan dichter bij me en ik kan me ermee identificeren. Zo hopelijk ook andere homomannen die naar deze expositie komen.   

Het is inmiddels traditie voor je om tijdens Pride jouw werk te exposeren. Waarom vind je het belangrijk om juist in deze periode je werk een extra podium te geven? 

Met mijn expositie en schilderijen wil ik graag meewerken aan de acceptatie van homoseksualiteit in Nederland. Het is belangrijk dat we trots zijn op wie we zijn. Proud to be gay. Want ondanks dat hetero’s en homo’s juridisch volkomen gelijk zijn, vraag ik me wel af: is de homo-emancipatie helemaal geslaagd? Met bijvoorbeeld homohuwelijken is de aanwezigheid van de roze cultuur wel geaccepteerd – maar voornamelijk in de grote steden. Evengoed hebben velen nog moeite met de zichtbaarheid in de directe omgeving. De tolerantie blijkt op scholen en op straat de afgelopen jaren afgenomen te zijn en homo’s voelen zich minder veilig. Zelfs hand in hand lopen kan vaak niet. Zo noemen steeds meer mensen zich biseksueel en veel homomannen komen zelfs nooit uit de kast. Er zijn heel veel taboes waar we nog vanaf moeten. Schilderijen met mannen worden bijvoorbeeld niet zo makkelijk gekocht. Het zou geweldig zijn dat het gewoon wordt dat je een schilderij van twee zoenende mannen of van een aantrekkelijke naakte homoman boven je bank hebt hangen.

Wat betekent Pride voor jou? 

Toen ik jong was heb ik ook op boten gestaan en langs de grachten gefeest. Nu vier ik Pride en de vrijheid anders en loop ik bijvoorbeeld mee met de Pride Walk. In het Vondelpark is ook van alles te doen en er worden veel feestjes georganiseerd. Ik vind het geweldig dat dit na al die jaren allemaal nog steeds doorgaat. Dit moeten we blijven koesteren in Nederland. Pride is inmiddels een gigantisch evenement in Amsterdam met meer dan 400.000 bezoekers. De stad is heel even één met elkaar. Dat betekent Pride voor mij: dat we die vreugde en vrijheid openbaar kunnen vieren. En dit jaar doe ik dat natuurlijk ook met mijn eigen expositie in Casa!

Bedankt, Hans! ‘Looking for Paradise’ is tot en met 12 augustus te zien bij ons in Hotel Casa op de eerste verdieping, de vide en rondom de vergaderzalen. Kom vooral langs om alle werken van dichtbij te bekijken. De expositie is gratis en wie weet kom je Hans ook nog tegen. Happy Pride!